ayırmaq — f. 1. Bütöv halda olan şeyi parçalamaq, yaxud onun bir hissəsini götürmək, qoparmaq. Yumurtanın sarısını ağından ayırmaq. Sümüyü ətdən ayırmaq. Maddəni tərkib hissələrinə ayırmaq. 2. Əlaqəsini kəsmək, rabitəsini kəsmək, bir birindən uzaqlaşdırmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayırma — «Ayırmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoparmaq — f. 1. Dartaraq və ya çəkərək bir şeyin bir hissəsini ayırmaq, kəsmək, üzmək, qırmaq. Bloknotdan bir vərəq qoparıb yazdım. Ağacın budağını qoparmaq. – <Buğaç> belindəki xəncəri qoparıb, qəbzəsi ilə onun gicgahına bir zərbə vurdu. M. Rz..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayırd — etmək (eləmək) – 1. Yoxlayıb müəyyənləşdirmək. Məsələni ayırd etmək. – <Qoca keşikçi:> Mən davanızı ayırd edərəm, – dedi. M. Hüs.. <Kərəmov:> Yaxşı, bu məsələlərin hamısını iclasda ayırd eləyərik. S. Rəh.. 2. Ayırmaq, fərqləndirmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
didmək — f. 1. Yun, pambıq və s. ni xırda hissələrə ayırmaq, lif lif ayırmaq, tel tel ayırmaq. Səlimnaz arvad təzə yorğan salmaq üçün yun didirdi. M. Hüs.. 2. Dimdiyi ilə parça parça etmək, qoparmaq, dağıtmaq, ovub çıxarmaq (quşlar haqqında). Qarğalar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəsmək — f. 1. Kəsərti vasitəsilə bütövdən bir hissə ayırmaq; bölmək, parçalamaq. Çörəyi kəsmək. Ağacın budağını kəsmək. İpi kəsmək. – <Koroğlu> durnanın telindən bir dəstə kəsib, Eyvazın papağına sancdı. «Koroğlu». Mağaza sahibi iki arşın yarım… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
saf-çürük — eləmək – 1) bir şeyin safını çürüyündən ayırmaq. Meyvəni saf çürük eləmək; 2) məc. seçmək, ayırmaq, özlüyündə qiymətləndirmək, yaxşını pisdən ayırmaq. Aşıq gözü sərraf olar, bircə dəfə baxmaqla adamları saf çürük eləyər. «Koroğlu».… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
seçmək — f. 1. Hər hansı bir əlamətinə görə çoxları arasından birini bəyənib ayırmaq, ona üstünlük vermək. Zövqünə görə parça seçmək. Qız seçmək. – Qızılgülü biçmişəm; Üstündə and içmişəm; Min gözəlin içindən; Bircə səni seçmişəm. (Bayatı). <Cahan:> … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
avara — 1. <fars.> 1. is. Heç bir işlə məşğul olmayaraq boş boş gəzən adam, işsizgücsüz adam. Burası xırda alverçilərin və bazar avaralarının dolandığı yer idi. M. İ.. // sif. İş bacarmayan, bir iş yiyəsi olmayan heç şeyə yaramayan. . . Qaraca qız… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bölmək — f. 1. Bir şeyi parçalara, hissələrə, paylara ayırmaq. Əmlakı bölmək. Şagirdləri qruplara bölmək. // riyaz. Bölmə əməliyyatı icra etmək. İyirmini dördə bölmək. 2. Arasını kəsmək, ayırmaq. Otağı iki yerə bölmək. Bağçanı ortasından bölmək. Tən yarı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cida — 1. is. Sivri dəmir ucluqlu, dəlici qədim silah; mizraq. Cidanı çuvalda gizlətmək olmaz. (Ata. sözü). Koroğlu qayıtmaz, tufan saçmasa; Cida işlətməsə, qılınc çaxmasa. «Koroğlu». Cida boyu – ölçü bildirir (adətən, gün, günəş sözləri ilə deyilir).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti